Thursday 7 November 2013

Terugkijken

Ik ben alweer bijna 2 weken terug in ons koude landje en denk terug aan mijn reis naar Liberia.

Allereerst was het de moeite waard om in Liberia te zijn:

- om het land te ervaren
- om Dabwe Town te bekijken
- om al die mensen te spreken

De reis is zeker niet voor niets geweest.
Het heeft me (ons) duidelijkheid gegeven over de toekomst van Mineke Foundation en ons plan van aanpak voor de komende jaren.



We hebben heel veel werk te doen en dat kunnen we niet alleen.
Daarom is het mooi om te zien dat mensen bereid zijn om deel te nemen aan de projecten, om de projecten te leiden en om ons te helpen de projecten op de juiste manier uit te voeren.

We hopen dat u en jij ons willen helpen om de projecten tot een succes te gaan maken.
Kijk op www.MinekeFoundation.org voor meer informatie.



Met vriendelijke groet,

Dirk-Pieter Schalkwijk





English translation:

I have returned for almost two weeks now in our cold country and think back about my trip to Liberia.

First of all it was worth to be in Liberia:
- To experience the country
- To view Dabwe Town
- To speak to all those people

The journey was certainly not in vain.
It has given me (us) clarity on the future of Mineke Foundation and our plan of action for the coming years.

We have to do a lot of work and we can not do this on our own.
Therefore, it is nice to see that people are willing to participate in the projects, to lead the projects and to help carry out the projects in the right way.

We hope you want to help make the projects a success.
Visit www.MinekeFoundation.org for more information.


Sincerely,

Dirk-Pieter Schalkwijk

Friday 25 October 2013

Bereidwilligheid

Vanochtend waren we uitgenodigd op de Universiteit hier in Monrovia.
Eén van onze jonge leiders werd beëdigd als vicevoorzitter van de Public Administration Students Association.  Het streven van deze Association is o.a. om een brug te slaan tussen de studenten en de overheid. Ze zorgen er bijvoorbeeld voor, dat studenten stageplaatsen krijgen bij hun toekomstige werkgever, de overheid.

Mooi om te zien dat één van onze jonge leiders uit Dabwe Town een dergelijke rol krijgt toebedeeld.
Hij is bereid om iets te doen met zijn leven. En misschien motiveert dit ook anderen in zijn omgeving.

De afgelopen dagen hebben we heel veel mensen gesproken, vanuit NGO’s, vanuit Dabwe Town en ook vrienden van Tonia.
Eén ding is me daar erg van bijgebleven: alles staat of valt hier met ‘bereidwilligheid’.

Als je iets van je leven wil maken moet je bereid zijn, om daar zelf actie in te ondernemen.

Als wij als Mineke Foundation echt iets willen betekenen in Dabwe Town zijn we afhankelijk van de bereidwilligheid van de community en ons team.

Als we als Mineke Foundation iets moois en goeds willen opzetten zijn we afhankelijk van andere partijen die ons daar bij willen helpen.

Dit laatste zal geen groot probleem gaan geven, want veel partijen hebben al aangegeven dat ze iets willen betekenen op het gebied van bijvoorbeeld vak trainingen, capacity building en advies.

Nu de rest nog!
Het is aan ons om de mensen in de Community te mobiliseren en bereid te maken.
Vervolgens moeten we met die mensen gaan optrekken, de personen die echt iets willen er uit  pikken en ze die kans geven.

De komende tijd moeten we gaan zien of bereidwilligheid genoeg is om het project door te zetten.

We moeten tot goede, gestructureerde afspraken komen en die ook gaan uitvoeren. 
Zonder afspraken gaan we het niet redden, ben ik bang.


English translation:

This morning we were invited to the University here in Monrovia.
One of our young leaders was sworn in as Vice President of the Public Administration Students Association. The aim of this Association is among others to build bridges between the students and the government. They ensure for example, that students get internships with their future employer, the government.

Nice to see that one of our young leaders from Dabwe Town being assigned such a role.
He is willing to do somethingwith his life. And maybe this motivates others around him.

The past few days we talked to lot of people, from NGOs, from Dabwe Town and friends Tonia.
One thing is very much stuck with me there: everything depends on 'willingness'.

If you want to make something of your life you must be prepared to take action .

If we as Mineke Foundation want to do something in Dabwe Town we depend on the willingness of the community and our team. 

If we want to set up something beautiful and good Mineke Foundation we depend on other parties who want to help us. 

This is not going to be big problem because many parties already have indicated that they want to do something in terms of, for example vocational training, capacity building and advice. 

Now I hope the rest will follow! 
It is up to us to mobilize the people in the community and make them willing. 
Next we need to go forward with those people. We have to pick who want to make a difference and give them that chance. 

In the time ahead of us we will see or willingness is enough for the project to continue. 

We must come to good, structured agreements and also perform on them. 
Without agreements, we do not make it I'm afraid....


Tuesday 22 October 2013

Pas op de plaats

Na een paar dagen vol gesprekken is het even tijd voor een pas op de plaats.

De afgelopen dagen hebben we veel gezien en gehoord over de situatie in Liberia.
Op straat zie je veel mensen lusteloos en gelaten rondhangen. Het lijkt wel dé manier om te leven voor sommigen. 

Aan de andere kant zie je ook mensen die wel kansen zien en die oppakken.

We hoorden van velen, dat mensen pas in beweging willen komen als over geld gepraat wordt.

Mensen zijn hebberig, corrupt en oneerlijk. Als je ze $ 10 dollar voor de neus houdt willen ze wel in beweging komen. 
Het is triest om te horen dat Liberianen dit zeggen over hun eigen landgenoten.

Is er dan geen hoop voor Liberia?

Gelukkig wel! 

Er zijn ook mensen die wel een goede toekomst willen opbouwen voor zichzelf en de mensen om hen heen. En ze hebben daar vaak veel en soms alles voor over.

Wat betekent dit voor Mineke Foundation?
Het betekent in elk geval dat we in al onze projecten steeds rekening moeten houden met deze constatering. Het betekent ook dat hier nog heel veel te doen is.

Wij zijn niet de rijke weldoeners die hier met een zak geld komen en gaan uitdelen.
Wat we willen is projecten opzetten voor mensen die echt iets willen met hun leven. En als ze dat echt willen, moeten ze daar ook zelf in investeren, zodat het hen ook pijn doet als een project niet slaagt.

Daar gaan we ons op richten de komende tijd en gelukkig zijn er ook hier heel veel mensen en organisaties die ons daar bij willen helpen.


English translation

After a few days of talks it is the time for a break.

In recent days we have seen and heard a lot about the situation in Liberia.
On the street you see many people lethargic and impassive hanging around. It seems the way to live for some.

On the other hand you see people who see opportunities and picking them up.


Many people told us that people only want to do something when you start to talk about money. 

People are greedy, corrupt and dishonest. Only when you show them $ 10 they want to get active.
It is sad to hear that Liberians say this about their own countrymen.

Is there no hope for Liberia?

Fortunately there is!

There are also people who want to build a good live for themselves and the people around them. And they are willing to do much and sometimes to reach their goals.

What does this mean for Mineke Foundation?

In any case, it means that we have to work with this observation in all our projects.  It also means that there is still a lot to be done here.

We are not the wealthy benefactors who come here with a bag of money and hand out.
What we want is to set up projects for people who really want something with their lives. And if they really want, they also have to invest themselves so it does hurt them too if a project fails.


On these things we will have to focus on in the future and fortunately there are quite a lot of people and organizations who want to help us.

Monday 21 October 2013

Op bezoek in Dabwe Town


Het is vandaag zondag en we gaan weer op weg met onze chauffeur Steven. Hij leidt ons veilig door het drukke, hectische verkeer. Zondagsrust is hier ver te zoeken. Maar dat het zondag is, is goed te zien en te horen. Veel mensen hebben zich op zijn zondags gekleed en tijdens onze tocht kunnen we flarden van de vele kerkdiensten volgen door de speakers, die hard over straat galmen.



Mineke Foundation voert haar projecten uit in Dabwe Town, een community vlakbij Monrovia.

Dit is de plaats waar de ouders van Tonia in de zestiger jaren neerstreken en begonnen met het ontwikkelen van het gebied. Ze zetten een school op en begonnen met een landbouwprojectje.
Nu is het een gebied met zo’n 3.000 inwoners.

Papaja uit eigen tuin
Dabwe Town ligt in een moerasachtig gebied en daarom is het voor de taxi lastig om zich een weg te banen naar het huis van de vader van Tonia.

Ik zie een oude, pezige en energieke man die ons welkom heet in Dabwe Town.
Ik zie een school met auditorium en een tuin waar van alles verbouwd wordt.

Dat hier werk te doen is wordt snel duidelijk. Het dak lekt op verschillende plaatsen, het regenseizoen heeft gezorgd voor veel onkruid in de tuin en de vruchtbare grond is voor een deel weggespoeld. Door de erosie zullen de paden opnieuw opgehoogd moeten worden.

De vader van Tonia geeft aan, dat hij al druk is met deze dingen en laat dat ook zien.

Ondertussen komen er een aantal mensen langs die Tonia met enthousiasme begroeten.
De kinderen staan op een afstand te kijken,  te lachen en te zwaaien. Altijd leuk!

Na een gesprek met een paar mensen ontmoeten we de jonge leiders van de ‘Just say No’ club.
Een club die dmv verschillende activiteiten (sport, theater, schoonmaakwerkzaamheden) jongeren activeert en hen een boodschap meegeeft om ‘nee’ te zeggen tegen drugs, geweld en seksueel misbruik.

V.l.n.r: Tonia, Ernest, Elsie en Melvin

De jonge leiders zijn enthousiast over hun club, maar laten ook merken dat er veel moet veranderen.
We merken dat ze zelf meer verantwoordelijkheden willen, maar kunnen ze dat aan en hebben ze er naast studie en werk wel voldoende tijd voor?
Daar moeten we de komende dagen achter zien te komen.


Echt mooi om nu ‘live’ te zien waar we als Mineke Foundation mee bezig zijn, wie de mensen zijn achter het verhaal, hoe ze leven en wat hen bezighoudt.


English translation

Today is Sunday and we are back on the road with our driver Steven. He leads us safely through the busy, hectic traffic. Sunday Rest is not present here. But it's obviously Sunday, that you can see and hear. Many people are dressed in their Sunday best and we can follow parts of many church services through the speakers, which sound loudly on the streets.  

Mineke Foundation carries out its projects in Dabwe Town, a community near Monrovia. 

This is the same place where the parents of Tonia landed in the sixties and began to develop the area. They started a school and a little agricultural project . 
Now it is an area with about 3,000 residents.

Dabwe Town is located in a swampy area and therefore it is difficult for the taxi to get to the house of the father of Tonia.

I see an old, wiry and energetic man who welcomes us in Dabwe Town.
I see a school, an auditorium and a garden where lots of things are grown.

That there is work to be done here is clear quickly. The roof leaks in several places, the rainy season has caused many weeds to grow in the garden and the fertile soil is washed away in part. Because of the erosion the paths will have to be built up again.

The father of Tonia indicates that he is busy with these things and also shows it to us.

Meanwhile, there are some people who come along and greet Tonia enthusiastically.
The children are watching, laughing and waving at a distance. Always funny!

After talking with a few people we meet the young leaders of the 'Just say No' club.
A club that through various activities (sports, theater, cleaning up) gives a message to the youth to say 'no' to drugs, violence and sexual abuse.

The young leaders are enthusiastic about their club, but also tell us that a lot needs to change.
We find that they want more responsibilities themselves, but are they ready for it and do they have sufficient time in addition to study and work?
That's what we will see in the days to come.

It is really nice to see where we as Mineke Foundation work, who the people are behind the story, how they live and what their concerns are.

Saturday 19 October 2013

Liberia: A land of opportunities, or not?

Gisterenavond kwamen we na een lange reisdag aan in Monrovia. We is Tonia, de voorzitter van het bestuur van Mineke Foundation en ik (Dirk-Pieter) als bestuurslid.

De reis bestond uit een autoreis naar Brussel, daarna een vliegreis via Banjul, Gambia naar Monrovia en toen nog een ritje in de auto van een uurtje naar onze guesthouse, a la Lagune in Congo Town, Monrovia.



In het donker zie je natuurlijk niet veel van het land, maar dat ik weer in Afrika was wist ik meteen. Je voelt, ruikt en ervaart het gewoon.  
Het is goed om weer in Afrika te zijn!

Vanochtend gingen we na een stevig ontbijt met scrambled eggs op weg om de stad te bekijken.

Monrovia eens een stad met ongeveer 300.000 inwoners, maar nu een stad met meer dan 1 miljoen inwoners. Mensen zijn hier naar toe gekomen door oorlogen in dit land en omliggende landen.


Een stad met heel veel armoede, maar ook tekenen van welvaart. Een stad waar nieuwe gebouwen verrijzen, maar ook een stad getekend door een oorlog die begin jaren 2000 eindigde.

Dit werd pas echt duidelijk toen we op het hoogste punt van de stad aan kwamen. Een plaats met de restanten van wat eens één van de grootste en duurste hotels was.
Toen we in de ruïne naar boven klommen hadden we een mooi uitzicht over de stad. Dan zie je pas goed de verschillen die er zijn. Erg indrukwekkend!

Het verkeer in een stad als deze blijft me ook verbazen en soms is het ook echt lachwekkend. Je hebt het idee dat iedereen maar wat doet, maar het gaat allemaal goed.


Voor Mineke Foundation was vanmiddag een meeting gepland met een aantal Nederlanders die hier wonen en werken. We konden vertellen over onze stichting en onze doelen. Erg goed om deze mensen te ontmoeten en wellicht kunnen we in de toekomst meer met hen samen gaan doen. Ze kennen deze wereld en moeten omgaan met dezelfde problemen als wij binnen de stichting.

Het belooft een erg boeiende week te worden met natuurlijk een aantal bezoeken aan de projecten in Dabwe Town en verder een aantal gesprekken met andere organisaties en instanties.

Wordt vervolgd dus!


English translation:

Last night we arrived at Monrovia, after a long day of travel. We are Tonia, the chairman of the board of Mineke Foundation and me (Dirk-Pieter) as member of the board..


The trip consisted of a car trip to Brussels, then a flight to Banjul, Gambia and after that to Monrovia and then a ride in the car for an hour to our guesthouse, a la Lagune in Congo Town, Monrovia.

In the dark you obviously do not see much of the country, but I was in Africa again I knew.
You just feel, smell and just experience it! 

It's good to be back in Africa again. 

This morning we had a breakfast with scrambled eggs before we left for some sightseeing in Monrovia.


Monrovia, once a city of about 300,000 inhabitants, but now a city with over 1 million inhabitants. People came here because of the wars in this country and neighboring countries.

A city with a lot of poverty, but also signs of prosperity. A city where new buildings rise, but also a city marked by a war that ended in the early 2000s.

This was never more apparent than when we arrived at the highest point of the city. A place with the remains of what was once one of the largest and most expensive hotels.
When we climbed to the top of the ruins we had a nice view over the city. That's when you really get to see the differences. Very impressive!


The traffic in a city like this one continues to amaze me and sometimes it is really laughable. You get the idea that everyone goes his own way without watching out for the other traffic, but everything goes well.

In the afternoon a meeting was scheduled with some Dutch people who live and work here. We could talk about our foundation and our goals. Good to meet these people and perhaps we can work together in the future They know this world and have to deal with the same problems as we do within the foundation.

It promises to be a very exciting week with of course a number of visits to the projects in Dabwe Town and further discussions with a number of other organizations and agencies.


To be continued!

~ Dirk-Pieter